Czym się różni cukrzyca typu 1 od 2?
Cukrzyca to jedno z najpoważniejszych i najczęstszych schorzeń metabolicznych, które dotyka miliony ludzi na całym świecie. Istnieją dwa główne typy cukrzycy – typ 1 i typ 2. Choć oba te typy mają wspólny czynnik – zwiększenie poziomu glukozy we krwi – różnią się one pod wieloma względami.
Cukrzyca typu 1: Autoimmunologiczne wyzwanie
Cukrzyca typu 1, znana także jako cukrzyca insulinozależna lub młodzieńcza, jest wynikiem autoimmunologicznego uszkodzenia trzustki, w wyniku którego komórki beta wytwarzające insulinę są niszczone. Jest to proces, który prowadzi do całkowitego lub prawie całkowitego braku insuliny w organizmie. Osoby z cukrzycą typu 1 muszą regularnie dostarczać sobie insuliny w zastrzykach lub za pomocą pompy insulinowej, aby utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi.
Cukrzyca typu 2: Związana z trybem życia i genetyką
Cukrzyca typu 2, znana także jako cukrzyca nietypowoinsulinozależna lub cukrzyca dorosłych, stanowi około 90-95% wszystkich przypadków cukrzycy. Ten typ cukrzycy jest zazwyczaj związany z nadwagą, brakiem aktywności fizycznej i niezdrowym stylem życia. Chociaż genetyka odgrywa również rolę w podatności na cukrzycę typu 2, czynniki środowiskowe mają zdecydowanie większe znaczenie.
Objawy i przebieg choroby
Objawy cukrzycy typu 1 i typu 2 mogą się częściowo pokrywać, ale również różnić. W cukrzycy typu 1 objawy często rozwijają się nagłe i są bardziej widoczne. Może to obejmować silny pragnienie, nadmierne oddawanie moczu, utratę wagi, uczucie zmęczenia i problemy z widzeniem.
W cukrzycy typu 2 objawy mogą być mniej wyraźne i rozwijają się stopniowo. Osoby z tym typem cukrzycy mogą doświadczać zmęczenia, mrowienia w kończynach, wolno gojących się ran, świądu skóry i nawracających infekcji.
Zarządzanie i leczenie
Zarządzanie cukrzycą typu 1 i typu 2 różni się znacznie. Osoby z cukrzycą typu 1 wymagają codziennych zastrzyków insuliny, dlatego kontrola poziomu cukru we krwi jest kluczowa. U osób z cukrzycą typu 2 na początku często można próbować kontrolować cukrzycę za pomocą diety i aktywności fizycznej. Jednak w niektórych przypadkach może być również konieczne stosowanie doustnych leków przeciwcukrzycowych lub insuliny.
